<img src="https://images.aposto.com/2025/4/5/1746809437300.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.50" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h1 fr-original-style="" style="font-size: 2em; margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Kara kış geride kaldı, artık bahar zamanı: Yeniden doğuşun simgesi Hıdrellez</h1>Mayıs’ın 5’ini 6’sına bağlayan Hıdrellez gecesi, farklı kültür ve coğrafyalarda değişkenlik gösteren ritüellerle kutlansa da herkesi ortak bir duyguda buluşturuyor: Kara kış geride kaldı, artık bahar zamanı.Yazı: Deniz AytekinDoğanın döngüsünde&nbsp;yeniden doğuşun, umudun ve bereketin günü Hıdrellez, adını Hızır ile İlyas peygamberlerin yeryüzünde buluştukları günden alıyor. İnanışa göre ölümsüzlük sırrına eren Hızır karada, İlyas ise denizde yaşayanları korur, bu kutsal iki figür yılda yalnızca bir kez, 5 Mayıs gecesi biraraya gelirdi.&nbsp;İslamiyet’in etkisiyle şekillenen bu anlatının kökleri çok daha eskiye, Orta Asya’daki Nevruz’a, Mezopotamya’nın en ünlü Sümer tanrı ve tanrıçası Tammuz ve İnanna’nın soğuk ve zor geçen bir kışın ardından evlendikleri gün anısına yapılan bahar festivallerine, Roma dönemindeki çiçek tanrıçası (Sandro Botticelli’nin Primavera’sında resmedilen altı kadın figürden biri olan) Flora için yapılan Floralia festivallerine kadar uzanır.<img src="https://images.aposto.com/2025/4/5/1746809502826.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.55" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">PrimaveraOsmanlı döneminde 6 Mayıs (eski Jülyen takvime göre 23 Nisan) halk arasında yaz mevsiminin başlangıcı kabul ediliyordu. Eski takvimde yıl ikiye ayrılmıştı: 23 Nisan’dan (6 Mayıs) 26 Ekim’e (8 Kasım) kadar süren 186 gün “Hızır günleri” adıyla yaz mevsimini, geri kalan 179 gün de “Kasım günleri” adıyla kış mevsimini oluşturuyor; Hıdrellez de kışın sona erip yazın başladığı gün olarak kutlanıyordu.&nbsp;Doğu Hıristiyanlığı’nda çok önemli bir yeri olan&nbsp;Aziz Yorgi (Aya Yorgi, Hagios Georgios ya da Saint George) kültü de bu günde kutlanıyordu. Türklerin bu topraklara geldikten sonra tanıdıkları Hıdrellez ve Aziz Yorgi, halkların etkileşimi sayesinde iç içe girerek her iki dine inananların birlikte kutladıkları bir bayrama, kültürel hafızayı canlı tutan bir ritüele dönüştü.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Hıdrellez, 2017 yılında Türkiye ve Kuzey Makedonya’nın ortak başvurusuyla farklı halkların, dinlerin ve inanç sistemlerinin birleşim noktası olarak UNESCO'nun “Somut Olmayan Kültürel Miras” listesine eklendi.</li></ul>Hıdrellez vesilesiyle yapılan doğayla bağlantılı çeşitli tören ve ritüellerin&nbsp;ailenin ve topluluğun refahını, bereketini ve esenliğini güvence altına aldığına, gelecek yıl için hayvanları ve mahsulleri koruduğuna ve bu gecede dilenen dileklerin gerçek olacağına inanılıyor.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Hıdrellez ritüelleri</h2>En yaygın Hıdrellez ritüeli, insanların dileklerini bir kağıda yazarak toprağa gömmesi, su kenarına bırakması veya bir ağacın dalına asması, gül ağacı altına sembolik olarak küçük taşlarla dileklerini resmetmesidir. Dileklerin gerçeğe dönüşmesi için sabah saatlerinde bu objeler doğaya bırakılır ya da suya atılır. <p contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-wrapper fr-deletable" fr-original-style="text-align:center" style="text-align: center; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><a bgcolor="#c0e5a0" color="#090909" contenteditable="false" fr-original-class="custom-button-link" fr-original-style="background-color:#c0e5a0 !important;color:#090909 !important" href="https://aposto.com/s/kara-kis-geride-kaldi-artik-bahar-zamani-yeniden-dogusun?a=customButton" rel="noreferrer" style="background-color: rgb(192, 229, 160) !important; color: rgb(9, 9, 9) !important; text-decoration: none; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">YAZININ DEVAMI</a>

Angst

Papa Francis’in ölümünün ardından, yılın 12 ayı ziyaretçi akınına uğrayan Sistina Şapeli (Cappella Sistina) 26 Nisan’da kapılarını kapattı ve 7 Mayıs’ta başlayan konklavın hazırlıklarına başlandı. Şapel, her ayrıntısı sır gibi saklanan seçim sona erip yeni papa açıklanana kadar sessizliğini koruyacak.Adını şapeli inşa ettiren Papa IV. Sixtus'tan alan Sistina Şapeli, 1475-1480 yılları arasında Giovanni de Dolci’nin gözetiminde mimar Baccio Pontelli tarafından tasarlanmıştı. Şapel, en çok Michelangelo’nun tavan freskleri ile bilinse de farklı sanatçıların eserlerine de ev sahipliği yapıyor. Papa IV. Sixtus, duvarların alt bölümlerini boyamak ve dekore etmek için Floransa’nın en ünlü beş ressamı Sandro Botticelli, Raphael’in ustası Pietro Perugino, Pinturicchio, Michelangelo’nun ustası Domenico Ghirlandaio ve de Cosimo Rosselli’yi görevlendirmişti.Michelangelo’nun başyapıtlarının projeye dahil olmasına gelince: Michelangelo freskleri boyamaya başlamadan önce şapelin tavanı gökyüzünü ve yıldızları temsil eden renkli yıldızlarla kaplanmış koyu mavi renkteydi. Papa II. Julius, 1508 yılında tavanı süsleme kararı aldı ve ilk olarak Raphael ve Bramante ile görüştü ancak ikisi de bu zorlu görevi reddetti. Michelangelo o sırada II. Julius’un mezarını tasarlamak üzere Roma’daydı. Papa’nın, Michelangelo’nun mezar tasarımındaki ustalığından etkilenerek Sistina Şapeli’nin tavanını da ona emanet ettiği bilinir. Ancak bir söylentiye göre, Michelangelo’yu rakip olarak gören Raphael ve Bramante, başarısız olacağını umarak bu görev için onu özellikle önermiştir.<img src="https://images.aposto.com/2025/4/5/1746195279370.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.67" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Fresk boyama konusunda deneyimsiz&nbsp;olan Michelangelo başta görevi reddetse de Papa’nın ısrarları sonucu kabul etmek zorunda kalmış, o da tavana 12 Havari’nin resmedilmesini isteyen II. Julius’u Eski Ahit’ten bölümler eklemeye ikna etmişti. Bu sayede tavana Işığın Karanlıktan Ayrılması, Ayın ve Güneşin Yaratılışı, Toprağın Sudan Ayrılması, Adem’in Yaratılışı, Havva’nın Yaratılışı, Adem ve Havva’nın Cennetten Kovulması, Nuh’un Kurbanı, Büyük Tufan ve Nuh’un Sarhoşluğu ile bunları çevreleyen 12 figür resmedildi.Dört yıl süren bu olağanüstü çalışma sırasında Michelangelo, iskeleyi tasarlaması planlanan Mimar Bramante’nin tavanda delikler açacağını öğrenince kendi iskelesini tasarlamak zorunda kaldı. Geçimsizliğiyle bilinen deha, insanlara pek de tahammülü olmadığından işin büyük kısmını kimsenin yardımını almadan, tek başına tamamladı. Uzun saatler eğilerek boyadığı freskler hayatı boyunca çekeceği bel ve sırt ağrılarına neden oldu, gözüne damlayan boyalar nedeniyle görüş kabiliyeti bozuldu.36 yaşında şapelin tavanını boyamayı bitiren Michelangelo 61 yaşında pek hevesli olmasa da büyük mihrap duvarına Son Yargı’yı (Kıyamet Günü) resmetmek üzere şapele döndü ve bu eseri beş yılda bitirdi. İçerdiği çıplak figürler nedeniyle eseri “Sistina Şapeli’ne değil de bir meyhane ya da genelev duvarına” yakıştıran Papa’nın tören ustası Biagio da Cessna, yorumları nedeniyle bu eserde cinsel organını ısıran bir yılanın etrafında dolandığı Minos olarak yer aldı. Geçen yüzyılların ardından duvarları toz ve kirle kaplanan Sistina Şapeli 1980 yılında 10 yıllık bir restorasyon sürecine girdi ve bugünkü hâline getirildi.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Şapeldeki gizemli konklav hazırlıkları</h2>1878’den bu yana düzenlenen her konklava ev sahipliği yapan Sistina Şapeli’nde seçim öncesi yapılan tüm düzenlemelere hâkim olmasak da belli başlı hazırlıkları biliyoruz. Bunların ilki 80 yaş altında, oy verme hakkına sahip olan kardinallerin oylarının yakıldığı soba ve sonucun dumanla ilan edildiği bacanın&nbsp;şapele getirilmesi.&nbsp;Konklav boyunca adaylardan biri oyların üçte ikisini elde edene dek kardinaller kağıtlara elle yazarak oylama yapıyor. Oy sayımının ardından kağıtlar sobada yakılıyor ve şapele eklenen bacadan çıkan dumana özel kimyasallar eklenerek rengi belirleniyor. Siyah duman oylamanın devam ettiğine, beyaz duman ise yeni papanın seçildiğine işaret ediyor.&nbsp;Papanın belirlenmesinin ardından bir kardinal, Aziz Petrus Bazilikası’nın balkonundan “Size çok güzel bir haberimiz var, artık bir papamız var!” diye bağırarak sürecin sonlandığını duyuruyor.<img src="https://images.aposto.com/2025/4/5/1746195496504.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.77" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Papa XVI. Benedictus’un 2013’teki istifasından sonra, Sistina Şapeli’nde konklav için bazı modern düzenlemeler de yapıldı. Oylama sırasında kardinal seçmenler, kolayca dışarı çıkıp Vatikan Müzesi’nin tuvaletlerini kullanamadığından şapele portatif, kimyasal tuvaletler&nbsp;yerleştirildi. Ayrıca bir süredir kardinallerin oylama bitene kadar şapeli terk etmesini önleyen kural gevşetiliyor ve seçmenler geceyi Aziz Petrus Bazilikası yakınlarına inşa edilen Aziz Martha Konukevi’nde geçiriyor.Geçen yılın çok konuşulan filmi Conclave’in ardından filmde görülen işçilerin pencerelere tahta çakması gibi sahnelerin gerçek olup olmadığı ve bu süreçte yaşananlar konusundaki merak arttı. Teolog Anna Rowlands, The Independent’a verdiği demeçte bu konuya şöyle açıklık getiriyor:<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9);" style="color: rgb(9, 9, 9); margin: 0px 0px 1em; border-left: 2px solid rgb(94, 53, 177); padding-left: 5px; box-sizing: border-box;">“Büyük bölümü gerçeklere, litürjilere, ritüellere ve yaşanan olaylara dayanıyor. Papanın odasının mühürlenmesi ve ölüm ilanı gibi sahnelerin gerçeği yansıttığına şahit olduk. Filmde kesinlikle gerçeği yansıtan unsurlar var.”</blockquote><h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Kan, ter, gözyaşı: Konklavın kısa tarihi</h2>Günümüzde konklav boyunca dışarıya bilgi sızmaması için şapel, elektronik dinleme cihazlarına karşı taranıyor; sinyal bozucular yerleştiriliyor ve pencereler, içerideki seslere ulaşması muhtemel lazer tarayıcıları engellemek için özel materyallerle kaplanıyor. Ayrıca kardinallerin yanı sıra onlara hizmet eden aşçılar, şoförler ve sağlık görevlileri de gizlilik yemini ediyor.&nbsp;Öte yandan tarihe bakıldığında geçmişte bu denli yoğun güvenlik önlemlerinin alındığına şahit olmuyoruz. Tarih boyunca kardinal ve yardımcılarının yazdığı mektuplar, günlükler ve diğer bazı belgeler, papa seçimi için düzenlenen bu toplantılarda neler yaşandığına dair önemli bilgiler içeriyor:<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">236 yılında kardinal heyeti, Fabian adında bir rahibin başına konan güvercini Kutsal Ruh’un yansıması olarak yorumlamış ve rahip oybirliğiyle papa seçilmişti.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">1241’de boğucu sıcaklar ve sağlıksız koşullara rağmen Roma’daki Septizodium Sarayı’na kilitlenen kardinal heyetinden bir kişi hayatını kaybetmiş, birkaç tanesi ciddi sağlık sorunları yaşamıştı. Halk, uzun süre bir anlaşmaya varamayan heyeti kısa süre önce ölen Papa IX. Gregorius’un cesedini mezarından çıkarmakla tehdit etmiş sonuçta karar kılınan yaşlı ve zayıf düşmüş IV. Celestinus, tahta çıktıktan 17 gün sonra hayatını kaybetmişti.&nbsp;</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">1268’de Roma’nın kentteki suç vakalarının yoğunluğu nedeniyle çöküşe geçmesinin ardından papalığın geçici merkezi hâline gelen Viterbo’da başlayan konklav, kardinaller arasındaki sert fikir ayrılıkları nedeniyle&nbsp;iki yıl dokuz ay sürmüş, süreçte 20 kardinal seçmenden üçü hayatını kaybetmişti. Seçimin uzamasından bunalan halk, kardinalleri Palazzo dei Papi’ye kilitlemiş, kapı ve pencerelere duvar örerek içeriye yalnızca ekmek ve su girişine izin vermeye başlamıştı. Tüm bu çabalar sonuçsuz kalınca çatıyı sökerek&nbsp;kardinalleri doğa koşullarıyla baş başa bırakmışlardı. Bu olay, sonunda papa seçilen X. Gregorius’un süreci hızlandırmak için her gün oylama yapılmasını öngören konklav sistemini kurmasına neden olmuştu.</li></ul><img src="https://images.aposto.com/2025/4/5/1746195879450.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.29" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">1378 konklavı<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Papalığın 70 yıl süren Avignon döneminin ardından&nbsp;1378'de yeniden Roma’ya dönmesinden kısa bir süre sonra, Fransız Papa XI. Gregor’un ölümü üzerine halk, papalığın Roma’daki varlığının kalıcı olmayacağından endişe etti. Konklavın etrafını saran kalabalık, Romen bir papanın seçilmesini talep ederek "Aksi hâlde hepinizi öldürürüz" sloganları attı. Napoli’den hızla seçilen VI. Urban’ın papalığı felaketle sonuçlanmış; birkaç ay sonra yapılan rakip konklavda seçilen VII. Clemens, papalığı yeniden Avignon’a taşıyarak 40 yıllık bölünmeyi başlatmıştı. Karşılıklı aforoz, 1417’de V. Martinus’un seçilmesiyle sona erse de bu çatışma Reform hareketlerine zemin hazırlanmasıyla hatırlanıyor.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">1492’de Sistina Şapeli’nde düzenlenen ilk konklavda zengin bir üye olan Rodrigo Borgia, kardinallere yüksek makamlar vadetmesinin ardından seçimi VI. Alexander olarak tamamlamıştı.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">1503’teki seçim III. Pius’un ölümünden sonra birkaç saat içinde papa seçilen Giuliano della Rovere’nin zaferiyle tarihin en kısa konklavı olarak, 1605’te V. Paulus’un seçildiği konklav ise kardinallerin yumruklaştığı seçim olarak tarihe geçmişti.</li><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">1655’te seçimlerin haftalarca sürmesinden sıkılan genç kardinaller, yaşlı üyelere şaka yapmaya karar verdi. İçlerinden biri Kutsal Ruh kılığına girerek gece vakti yaşlı üyelerin karşısına çıktı. Söylentiye göre yaşadığı şok nedeniyle yere yığılıp uzun süre soğuk zeminde kalan bir üye, seçimlerin ardından zatürreden yaşamını yitirdi.</li></ul>1978’de Ağustos ayında seçilen I. John Paul'un 33 günlük papalık döneminin ardından Ekim’de yapılan konklav ile bir yılda iki kez seçim yapılmış oldu. İkinci konklavda 455 yıl sonra ilk defa İtalyan olmayan bir papa, Polonyalı kardinal Karol Wojtyła seçildi. II. John Paul daha sonra Papa Francis tarafından aziz ilan edildi, 27 yıl Kilise’nin başında kaldı ve tarihteki en popüler papalardan biri hâline geldi.

Aposto Gündem

Vatikan Müzeleri’nin en popüleri Sistina Şapeli, 7 Mayıs’ta yeni papayı seçmek üzere toplanan kardinaller heyeti toplantısı, yani konklav için ziyarete kapatıldı. Bugüne kadar gün yüzüne çıkan ayrıntılara dayanarak Sistina Şapeli’nin kapılarını aralıyor, ayrıntıları gizli tutulan bu toplantı öncesinde ve sırasında yaşananlara, şapelin ve konklavın tarihine göz atıyoruz.

Sistina Şapeli’ndeki seçim hazırlıkları ve konklavın kısa tarihi

Doğanın döngüsünde yeniden doğuşun, umudun ve bereketin günü Hıdrellez, adını Hızır ile İlyas peygamberlerin yeryüzünde buluştukları günden alıyor. İnanışa göre ölümsüzlük sırrına eren Hızır karada, İlyas ise denizde yaşayanları korur, bu kutsal iki figür yılda yalnızca bir kez, 5 Mayıs gecesi biraraya gelirdi.&nbsp;İslamiyet’in etkisiyle şekillenen bu anlatının kökleri çok daha eskiye, Orta Asya’daki Nevruz’a, Mezopotamya’nın en ünlü Sümer tanrı ve tanrıçası Tammuz ve İnanna’nın soğuk ve zor geçen bir kışın ardından evlendikleri gün anısına yapılan bahar festivallerine, Roma dönemindeki çiçek tanrıçası (Sandro Botticelli’nin Primavera’sında resmedilen altı kadın figürden biri olan) Flora için yapılan Floralia festivallerine kadar uzanır.<img src="https://images.aposto.com/2025/4/1/1746465744909.png" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.54" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">PrimaveraOsmanlı döneminde 6 Mayıs (eski Jülyen takvime göre 23 Nisan) halk arasında yaz mevsiminin başlangıcı kabul ediliyordu. Eski takvimde yıl ikiye ayrılmıştı: 23 Nisan’dan (6 Mayıs) 26 Ekim’e (8 Kasım) kadar süren 186 gün “Hızır günleri” adıyla yaz mevsimini, geri kalan 179 gün de “Kasım günleri” adıyla kış mevsimini oluşturuyor; Hıdrellez de kışın sona erip yazın başladığı gün olarak kutlanıyordu.&nbsp;Doğu Hıristiyanlığı’nda çok önemli bir yeri olan Aziz Yorgi (Aya Yorgi, Hagios Georgios ya da Saint George) kültü de bu günde kutlanıyordu. Türklerin bu topraklara geldikten sonra tanıdıkları Hıdrellez ve Aziz Yorgi, halkların etkileşimi sayesinde iç içe girerek her iki dine inananların birlikte kutladıkları bir bayrama, kültürel hafızayı canlı tutan bir ritüele dönüştü.<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; box-sizing: border-box;"><li dir="ltr" fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Hıdrellez, 2017 yılında Türkiye ve Kuzey Makedonya’nın ortak başvurusuyla farklı halkların, dinlerin ve inanç sistemlerinin birleşim noktası olarak UNESCO'nun “Somut Olmayan Kültürel Miras” listesine eklendi.</li></ul>Hıdrellez vesilesiyle yapılan doğayla bağlantılı çeşitli tören ve ritüellerin ailenin ve topluluğun refahını, bereketini ve esenliğini güvence altına aldığına, gelecek yıl için hayvanları ve mahsulleri koruduğuna ve bu gecede dilenen dileklerin gerçek olacağına inanılıyor.<h2 dir="ltr" fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Hıdrellez ritüelleri</h2>En yaygın Hıdrellez ritüeli, insanların dileklerini bir kağıda yazarak toprağa gömmesi, su kenarına bırakması veya bir ağacın dalına asması, gül ağacı altına sembolik olarak küçük taşlarla dileklerini resmetmesidir. Dileklerin gerçeğe dönüşmesi için sabah saatlerinde bu objeler doğaya bırakılır ya da suya atılır.&nbsp;Yaygın bir başka uygulama, ateşin arındırıcı gücünden faydalanmak, kötü ruhlardan ve hastalıklardan uzak durmak için Hıdrellez ateşinin üzerinden atlamaktır.Hıdrellez’i kutlayan birçok kültürde 5 Mayıs gecesi aile üyeleri ve komşular biraraya gelerek Hıdrellez sofrası kurar. Dayanışmayla hazırlanan yöresel yemekler paylaşılır, açık alanlarda topluca yenir. Hıdrellez sabahı evlerin pencere ve kapıları sonuna kadar açılarak bereket ve bolluk eve davet edilir.<img src="https://images.aposto.com/2025/4/1/1746466103956.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.94" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Hıdrellez günü doğanın içinde yürüyüş yaparak bolluk ve bereket dilemek, yürüyüş esnasında baharın tazeliğini taşıyan çiçek ve otları toplayıp suda bekletmek ve sabahın ilk ışıklarında bu suyla yüz yıkamak da yaygın bir gelenektir, sağlık ve güzellik getireceğine inanılır.Bazı yörelerde evlenmek isteyen genç kadınlar yüzük, kolye, küpe gibi kişisel eşyalarını&nbsp;su dolu bir çömlek içerisinde bir gül ağacının altına bırakır ve ertesi gün maniler eşliğinde çıkarır. Aynı evde yaşayan her bir kişi için toprağa yedişer fasülye ve nohut ekmek de bilinen Hıdrellez ritüellerindendir.

Mayıs’ın 5’ini 6’sına bağlayan Hıdrellez gecesi, farklı kültür ve coğrafyalarda değişkenlik gösteren ritüellerle kutlansa da herkesi ortak bir duyguda buluşturuyor: Kara kış geride kaldı, artık bahar zamanı.

Kara kış geride kaldı, artık bahar zamanı: Yeniden doğuşun simgesi Hıdrellez

• Sidney Opera BinasıDünyanın en önemli simgelerinden biridir Sidney Opera Binası. &nbsp;Jørn Utzon tarafından tasarlanan yapı, 2003 yılında Pritzker Ödülü kazandı. 2007 yılındaysa UNESCO tarafından Dünya Mirasları Listesi’ne eklendi. Avustralya’nın Sidney kentinde yükselen binanın tasarımında Utzon; deniz kabuğu, palmiye ve ceviz ağacı, bulut ve Meksika’da yer alan Aztek &amp; Maya tapınaklarından ilham almış.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2022/10/0/1668337549115.jpeg" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.51" width="550" alt="Tyler Duston, Unsplash" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Utzon, formu oluştururken mimarlıkta çok önemli bir sistem geliştirdi. Bir kürenin kesitlerinden oluşan beton kabuk sistemini hayata geçiren mimarın başarıya ulaşmasıysa 12. denemesinden sonra gerçekleşti.&nbsp;İnşasına 1959’da başlanan&nbsp;yapının maliyetleri çok yükselince Utzon istifa etti ve yerine Peter Hall, DS Littlmore ve Lionel Todd getirildi. Bu dönemde binanın tasarımında birçok değişiklik yapıldı.Venüs’ün DoğuşuSandro Botticelli, en ünlü eserlerinden biri olan tabloda Tanrıça Venüs’ün denizden doğup kıyıya çıkışını betimliyor. Şu an Floransa Uffizi'de sergilenen eser, 1482–1486 yılları arasında yapılmış. Tüm zamanların en fazla röprodüksiyonu yapılan eseri olarak bilinen tablo, Botticelli’nin kendine özgü tarzıyla da ilgi çekiyor. Eserde en çok göze çarpan konulardan biri Venüs’ün bedeni… Venüs’ün iskelet yapısı ve boyun uzunluğu anatomik açıdan gerçeklikten oldukça uzak. Botticelli’nin işleme ve motifleri ise tabii ki fazlasıyla göz alıcı.Hoşça Kal...Ece Zeren Aydınoğlu

Page

<img src="https://images.aposto.com/2022/0/5/1643381820835.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" alt="The man of sorrows" ratio="1.51" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">&nbsp;Tristan Fewings/Getty Images<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">• Sandro Botticelli'nin 15'inci yüzyılın sonlarında resmettiği The Man of Sorrows&nbsp;isimli çalışması 45,4 milyon dolara satıldı. Sotheby’s, tablonun son beş yılda satılan en pahalı ikinci Old Master&nbsp;eser olduğunu açıkladı. Sotheby’s tablonun 40 milyon dolara alıcı bulacağını düşünürken üç kişi arasında gidip gelen teklifler sonucunda tablo New York'taki yeni adresine <a fr-original-style="" href="https://www.nytimes.com/2022/01/27/arts/design/botticelli-sothebys-auction.html" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">kavuştu</a>.&nbsp;<ul fr-original-style="padding-inline-start: 20px;" style="padding-inline-start: 20px; margin-top: 0px; margin-bottom: 1em; list-style-position: inside; box-sizing: border-box;"><li fr-original-style="" style="box-sizing: border-box;">Zamansız: Sotheby’s çalışanı Christopher Apostle, tablonun evrensel dile sahip bir ıstırabın yansıması olduğunu söyledi. Apostle, tablonun 2022 yılında alıcı bulmasının bir eserin zamansızlığını gösterdiğini belirtti.</li></ul>

Sandro Botticelli ile ilgili hikayeler